
Louis van Londen

***
ik ben de gelijke van de wolken,
van de bergen, van het woud,
van de sterren in de nacht
zoiets zeg je niet hardop,
denk je alleen maar bij jezelf
op een moment als dit
nu richt ik diezelfde woorden
tot jou en ik hoop nu maar
dat jij begrijpt wat ik bedoel
want ook jij bent de gelijke
van de wolken, de bergen,
het woud, de sterren in de nacht
Louis van Londen
***
ik deel het licht dat jij ziet
als je ’s morgens wakker wordt,
het donker als jij ’s nachts slaapt,
en jij alleen in bed ligt
ik deel het gezang van vogels
achterin de tuin, het ruisen van
de wind in de bomen dat jij,
net als ik, hoort op het plein
ik mag zo veel dingen met jou
delen en daar ben ik blij om,
maar nooit of te nimmer
jouw lippen op de mijne
Louis van Londen
Louis van Londen (Breda, 1953) schrijft voornamelijk anekdotische gedichten over o.a. de liefde, de dood, angst en eenzaamheid, maar zijn poëzie bevat hier en daar ook humor die bevrijdend werkt. Hij draagt zijn gedichten voor op podia in zowel Nederland als België. Gedichten van zijn hand zijn verschenen in verschillende bloemlezingen en in 2020 kwam zijn eerste dichtbundel uit: Ik vind je uit op papier (uitg. Leeuwenhof). Daarnaast organiseert hij sinds oktober 2017 vrijwel maandelijks in het Belcrumhuis in Breda een literair café met de veelzeggende naam De Groene Fee.

