Verlangen
Je vangt het op je netvlies
maar even later loopt het
van je weg in de tijd
Altijd en overal
kijk je ernaar uit
Het verschijnt in je dromen
en even later ben je het weer kwijt
Je proeft het op je tong
ruikt het in een boek
voelt het
terwijl de donder je belaagt
en de bliksem je bedreigt
Woorden kan je er niet
voor vinden
alleen dat knagende
gevoel van binnen
heel diep
binnenin
Anke De Vrij
uit: Verlangen
***
Dunner en dunner wordt
de lijn waarop we lopen
Van geboorte tot het graf
moeten we zonder kompas
zwalpen van hot naar haar
Weten nauwelijks naar waar
of hoe te bonzen, kloppen om
niet in de chaos weg te rotten
We prevelen, bidden of smeken
We vechten voor het zegbare
het onzegbare ligt niet op onze
tong maar ver verscholen in de
vele holen en duistere krochten
in die ongrijpbare grijze stof
die soms flipt, brast, doordraait
En de lijn blijft dun, dunner
dan dun, de lijn waarop we lopen
Anke De Vrij
uit: Waartoe
(brassen: o.a. lawaai maken, tieren)
***
Onder de schaduw
van de maan
probeerde ik
mezelf te vinden
Ik keek ín
de schaduw
én er buiten
Ik wist dat
ik er was
maar vond
geen bewijs
Ik probeerde
het via anderen
Ze beweerden
dát ik er was
Ze beweerden
dat ik niet
onvindbaar was
Het is en blijft
moeilijk om
onder de schaduw
van de maan
jezelf te vinden
Anke De Vrij
uit: Waartoe
Troost
Soms wil ik Troost
Soms wil Troost mij
We praten wat over
het wel en het wee
het gras dat groener is
daar aan de overkant
het wee dat pijnt
en al wat schrijnt
We duiken ook wel eens
in elkaars armen
en snotteren en snikken
of huilen tranen met tuiten
Zelfs drinken en klinken we
Troost is veelzijdig
Zij is zachtmoedig
maar soms ook hard
Zij is weemoedig
maar soms ook verward
Ook is ze soms schraal
en dan weer heel verbaal
Ik hou van Troost
en zij van mij
Soms ben ik haar
Soms is zij mij
We passen bij elkaar
Anke De Vrij
Anke de Vrij is geboren en getogen in de Antwerpse Kempen, Westmalle, België. Een jaar of twaalf geleden streek zij neer in Wallonië, in de provincie Luik. Ze volgde een opleiding toneel en voordracht aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en Antwerpen (Hogeschool), was enkele jaren werkzaam als beroepsactrice, publiceerde twee romans, Sporen en De Duivelsdans, en gaf les aan de Academie Haspengouw (Podium-Woord) te Sint-Truiden.
Ze schrijft en brengt regelmatig poëzie zowel in België als in Nederland en dit ook wel in combinatie met haar andere passie: de fotografie. Voor kleuters en jonge kinderen brengt ze sprookjes. Eind 2012 kwam haar eerste dichtbundel uit: Verlangen, eind 2019 publiceerde Het Punt haar tweede dichtbundel Waartoe.
“Via mijn poëzie neem ik je graag mee naar ongekende hoeken van de taal … van het leven … neem ik je graag mee naar emoties verscholen tussen de kale woorden! Poëzie is scheppen, stenen ondersteboven keren, is zoiets als ‘de draad van Ariadne’ om klaarheid te scheppen in de complexiteit van het leven maar ook een taalspel, is soms zelfs ongrijpbaar en vaak is het dát zeggen wat onzegbaar is!”
