Horen, zien en zwijgen

Hoor ik ’t goed
je gaat weer
ik zit zo alleen

voor ik ga slapen
schrijf ik je
dit gedicht

voor het eerst
voor jou

het is zoals zoveel
eerste gedichten
eerste vrouwen

toch niet alleen
voor jou

Marcel van Buijtenen

Passie

De dunlange beenspieren
pijnigen pezig in
de knellende klikschoenen
het lange zadelpunt
verdort het leven
de derailleur martelt
de ketting
ratelt woorden
te vlug
krassend slaan de ogen
al wat weigert gade

eindelijk
ga je op weg
naar huis
waar de grote liefde
lacht

Marcel van Buijtenen

De welbewuste lezer

Zo sta ik hier
onderdeel
van eigen geschiedenis
straks heb ik
deze plaats
en verder nog
mezelf verlaten
geen verhaal
slechts woorden
in gedachten
verzonken

Marcel van Buijtenen

Land in ruste

Stijf omgeploegd ligt de akker
vol aangevroren sneeuwdruppels
lijf aan lijf trekken stijve voren wit

ogenschijnlijk maagdelijk
lonkt de aarde grofkluiterig
de onvoorspelbare lentebode

verontrust kijk ik om
behoedzaam naar de jongste
herfst, zomer en lente kom

Marcel van Buijtenen

Marcel van Buijtenen (Leeuwarden, 1946): sensitief, serieus, blij, hartstochtelijk, zongericht, poëtisch denker, tekstuele waaghals. Levensroute: via Utrecht (1963) verder zuidwaarts naar Nuenen (1987); 40 jaar werken, waarvan 33 jaar bij de Technische Universiteit Eindhoven. Vanaf medio 2011 voor grote delen van het jaar nog zuidelijker gegaan: Andalusië, Thailand, Nieuw Zeeland, Curaçao. Connotatie: lief­hebber van taal – als bestond deze uit geuren, kleuren en smaken die geen losse tonen zijn, maar eerder akkoorden. Daarmee associëren op het literaire en poëtische speelveld.

Op 29 april 2011 kwam in eigen beheer de bundel Voorbij de lucht uit. De gedichten op deze pagina komen uit die bundel.

© Marcel van Buijtenen (2011, 2021), gedichten en strandfoto. Foto water: Pixabay license.
Image by S. Hermann & F. Richter (pixel2013) from Pixabay: link.