Hans Daalmeijer en Bianca Hazenberg vormen samen een dichtersduo dat voordraagt op verschillende podia in Nederland. Gezamenlijk staan ze in diverse verzamelbundels. Beiden houden ze van fotografie, schilderen en kunst. Ook zijn ze allebei een groot liefhebber van muziek. Ze zijn spiritueel georiënteerd en vertalen hun ervaringen en observaties in hun gedichten. Levenservaringen loslaten voor jezelf en een ander ermee helpen.
Sinds 2018 organiseren en presenteren zij een dichterspodium; sinds januari 2019 in bibliotheek Stadkamer Centrum te Zwolle. In het programma is ook plaats voor muzikanten.
als het kleine koolwitje zijn stille signalen afgeeft
ontwaken alle kleuren groen in een samenkomst
tussen de hemelbewoner en het aardse bestaan
ben jij het?
praat met me
is dit het teken
dat het goed met je gaat
vruchtbaar is de grond die jij hebt achtergelaten
appelrood rijpt aan bomen die hoog reiken in liefde
jij zaaide
ik werd een plant
de oogst is een sleutel
een sleutel om deuren te openen naar vormen
die anders draaien in deze wind van beelden
de zonnewijzer wijst het pad
naar de diepgang van ons wezen
in de muziek keten ik je gedaante vast aan de zon
zingt de merel de lucht vol nevels met helderheid
zodat ik je kan zien
in de verte
kom maar naderbij
je stem hak ik uit stenen van verklaring,
zodat ik kan begrijpen waarom bijen zoemen
jouw woord blijft openbarsten in de natuur
wolken blijven druppelen in de echo van verbazing
jij blijft
jij bent
altijd dichtbij
Hans en Bianca
in de aarzeling van ademhalen
zie ik het afscheid opnieuw
steeds in de herhaling
morgen is niets meer dan een verdonkerde ster
met een marmeren steen als grafzerk op mijn hart
het aanhoudend scheuren
van de terugkeer naar
gangdeuren in het slot gevallen
snippers als reepjes op de grond
ijsletters glijden langs berggletsjers
het onbeantwoorde sterft weg in de echo
bestierd door woest snuivende neuzen
in de gesloten ruimtes van de arena
zo hoog gevlogen als een adelaar
nog dieper gevallen in het ravijn
bij de bladindeling mis ik stukjes tekst
die steken in de rode kring van een tekenbeet
de aankomsttijd vertrekt te laat
alleen een leeg perron met een
papiertje van een Cornetto-ijsje
met een punt aan het uiteinde
niet meer dan een leeg omhulsel
het vastklampen aan bevat de angst
van de verkramping in de weke spieren
het wegebben van geluiden op beton
de bouillon zonder de knapperige croutons
op de zachte lippen een zoutmijn aan tranen
Hans en Bianca
ontbloot je houten blokhut
sla de zwaaideuren wagenwijd open
maak je venster landschapsschoon
laat je bijzondere huisraad maar zien
schommel op je stoel
pak je verrekijker
ontdek avonturen
op deze aardkloot groeien diverse
zomerrozen die we schikken in de vaas
we inhaleren de zoete geur intens
ze zijn kleurrijk
vrolijk
levendig
laat je zicht gaan over
het gele koolzaadakker
aanschouw de bootjes op de Filipijnenzee
wereldgericht
toon je gezicht
veroordeel niet
laat contrasten in vrijheid spreken
verf een zebra nooit Indisch rood
kleur de dagen
onderga keer op keer
wie ben jij?
hier ben ik
laat me proeven van je recepten
leer me jouw taal van beleving
wat een rijkdom
in het wereldruim
van jou
en van mij
Hans en Bianca
pelikaanroze vliegt langs ringvingers die
planten in traandoorwolkte wattenbollen
druppelend naar beneden
stromend naar de kern
waar alles begint
diamanten schitteren in de velden van vandaag
waar men heel graag anders het felgekleurde pad
zou willen bewandelen, maar het lef niet heeft
grote angst voor verandering
die nodig is voor uitstralen
traag proberen zij de buitenlaag af te pellen
te aquarellen met verschillende tinten grijs
die de zachte binnenlaag niet kunnen bereiken
hindernissen vragen om moed
een glitterhoed op te zetten
getooid met je bladveren van eigenheid
kun je in het centrum komen van je groen
doen
jouw stapje naar het geluk
is ook dat van een ander
in een palet met vele kleuren is er ruimte
naar de tuindeuren die open zijn voor jou
sla je zwaluwvleugels uit
kijk vanaf boven naar weidsheid
ondoorgrondelijk zijn de doorgangswegen
gekregen door de bestemming van het lot
ga erdoor heen
vecht ervoor
rijp je ziel
gebruik ervaring
identificeer je met niemand
alleen jij kan het paradijs voelen
als je bent wie jij bent
dus vlieg
in je eigen koers
naar jouw vrijheid
dicht jouw regels
zing jouw lied
dans jouw pasjes
naar het huis van bevrijding
Hans en Bianca
