Mezelf bezien en somber worden
Dat is de opdracht
Maar vreemd
Opeens moet ik lachen
Nu ik dit schrijf
Wat ben ik toch
Een raar mens
Die koketteert met zijn besluiteloosheid
Zijn gebrek aan identiteit
Opeens ben ik er tevreden mee
Opeens weet ik niet beter
Of het is altijd zo geweest
En ik had nog wel
De regering omver willen werpen
De mensheid willen redden
Maar ja
In mijn eentje
En met mijn talent
Je zult maar zoveel
En zulke lange poten hebben
Als een langpootmug
Je zult maar kunnen lopen
Over het plafond
Tegen de muur omhoog
Met armen en benen
Veel langer dan je lijf
En toch niets anders
Om handen hebben
Dan te lopen en te vluchten
En van heel de wereld
Iets te duchten
Je zult maar een langpootmug zijn
In de kamer van een mens
En bewegen
En gezien worden
En
Je zult maar niet meer zijn
OUDERLIJKE ELEGIE
Mijn dochter
Ze blijft groeien
Weer is haar truitje
Het zoveelste truitje
Te klein
Toch bleef het even groot
Het kromp niet in de was
Het kromp in de tijd
Dat mijn dromen wedijveren
Met het werkelijke
Is niet meer dan terecht
Ik kijk niet alleen
Ik kijk de werkelijkheid aan
Projecteer
Mijn wens op de vloek
Teneinde invloed te verwerven
Ik zie het ene
Voor het andere aan
Ook al lijkt het
Dat ik me vergis
Ik breng
Een vervangende werkelijkheid aan
Willem Adelaar werd op 18 oktober 1953 in Eindhoven geboren, waar hij nog altijd woont. Hij heeft inmiddels acht dichtbundels op zijn naam staan. Hij was voorzitter van Literair Landschap Eindhoven en hielp in die hoedanigheid 15 dichters aan een bundel. Naast het schrijven legt hij zich toe op het maken van collages, waarvan u op deze webpagina drie voorbeelden vindt. Daarnaast heeft hij samen met Robert Tau een theaterprogramma samengesteld dat al op diverse podia in den lande werd opgevoerd.
‘Een ars poëtica schrijven vind ik moeilijk,’ zegt hij. ‘Als ik zeg, dat ik voortdurend gedreven ben, is dat genoeg? Dat iets mij drijft, de vreugde van het scheppen in? Dat iets mij voortdurend verwonderend doet kijken, het leven onderzoeken? Dat ik met elk gedicht opnieuw de taal wil uitvinden, wil verfrissen, wil reinigen van clichés? Zei Komrij niet: De poëzie is een wasmachine? Zei Couperus niet: Kunst is vermaak?’
Eind dit jaar zal een bundeling van zijn beste collages, in combinatie met nieuwe gedichten, verschijnen onder de titel Willem Totaal. Kunt u niet wachten? Bezoek dan beslist de website van deze bijzondere dichter, willemadelaar.nl !
© Willem Adelaar (2020) voor tekst en beeld (foto, collages) op deze pagina.
