Monique Hendriks is schrijfster, actrice en wetenschapper, maar haar grootste talent is misschien wel het ontduiken van hokjes. Je zou het dappere experimenten kunnen noemen, of bindingsangst voor de toekomst. Haar werk wordt omschreven als theatraal cabaret, cabaretesk theater, standup poetry en – haar favoriet – persoonlijke bekentenissen verstopt achter metaforen. Je kunt het eigenlijk het beste gewoon zelf ervaren.
“Je kunt het eigenlijk het beste gewoon zelf ervaren.” Ga naar Youtube!
Fout parkeren
Gisteren at ik een dagschotel
ik had niet gereserveerd
er was gerede twijfel
maar pas bij het dessert
je vraagt:
gaat alles goed met je?
ik zeg:
met mij gaat alles goed
er groeien cactussen in de kantoortuin
en ik heb regelmatig last van kabelbreuken
maar won deze week wel met galgje
we gebruikten een watervaste stift
ik inhaleer de dampen
van de snelweg waar we
onze vorken in prikken
en jij zegt:
met mij niet
(we vergeten voor even
dat er woorden zijn
om twee ikken te benoemen)
de ober opent nog een fles stressverdunner
en druppelt op het tafelkleed
jij smeert het uit
met je ongebruikte servet
want jij morst niet
jouw mond sluit naadloos
om elk frietje
je snijdt je schnitzel in perfecte porties
het is het breken van de dag
dat je moeite kost
er zijn getallen van de rekening gevallen
9, 5, 8 en 40
ik kruip over de makkelijk schoon te houden laminaatvloer
nog gelegd door jouw vader
en doe mijn best ze voor je op te rapen
maar ik heb dyscalculie
aan mij heb je niets
en voor de laatste maal
dep je mijn mond met jouw servet
het gaat niet eens om de levensverzekering
wij hebben niet meer recht op elkaar
dan een verblijvingsbeding
Ik laat mij niet opnemen voor cardiomyopathie
ik word receptionist, verkondigde ik
en spreid mijn armen
je kan de wereld niet veroveren in loondienst
zeg je nog, terwijl we naar de auto lopen
en met zucht, til je de ruitenwisser op
Monique Hendriks
Gevonden voorwerpen
Op een bankje in een park
vind ik een bril.
Ik ben een goed mens, maar introvert
vandaag, dus ik vraag niet
aan iedereen die ik tegenkom:
is dit uw bril?
Onder deze fontanellen
speel ik een spel
met mijn maakbare zelf;
ik zet de bril op, glazen
deuren schuiven open, ik pak
een mand met wieltjes want ik koop
altijd te veel, bijvoorbeeld
zeven soorten hagelslag.
The brain wants what it wants
lactosetolerante tijgervlokken
in de bonus. Wat is daar dan
het evolutionaire voordeel van?
De rij voor de kassa
vormt een streepjescode
voor de vijfde generatie
breedband communicatie
bliep…bliep…bliep
dikke meneer, dun meisje,
dun meisje, dikke vrouw,
dikke vrouw met dochtertje
dat oefent voor later
breedgeschouderde sportschool man
dikke jongen, dun meisje,
dun meisje, mager meisje
KitKat Chunky White en
een sinaasappel, vijftig
cent emballage, als altijd
op vrijdag. We betalen
allemaal te veel.
Ik – dun streepje – kijk toe
hoe het beurtbalkje verschuift
door deze bril draait de aarde
trager, maar ook dioptrie is
een waarde en ik laat mij niet
door wiskunde definiëren
vergeet uit protest mijn pincode
want door het vastgoed in mijn hoofd
ben ik weliswaar financieel
onafhankelijk, maar ik draag
geen kogelvrije vesten
alleen grijze shirts
en er staat een L op mijn sok
het leven is al complex genoeg.
Ik vind een bril op een bankje
in een park. Ik ben een goed mens,
vandaag. Dioptrie is een waarde,
een voorgeschreven dosis
niet voor mij bedoeld;
mijn pijnstillers zijn
goedgetrainde neurotransmittors
ik hoef ze niet te slikken.
Op de hoek van de straat
bij de pinautomaat
word ik overvallen
door vragen, als
neemt eenzaamheid niet twee
keer zoveel ruimte in?
en wat als je dan
een hondje neemt
en met je jaszak vol
met poepzakjes wandelend
door een park ontdekt
dat het beestje lijdt
aan diarree? Heb je dan spijt
dat je geen kat nam?
vervloek je vervolgens vogels
die ongestraft vlekken maken
op bankjes in parken
zoals die waar ik je bril vond?
Wie plaatste schone schoenzolen
in de pyramide van Maslow
onder ontlasting van Lassie
maar boven een broek
zonder vogelpoep? Bepaalt
praktische uitvoerbaarheid
de grens en is gelijkwaardigheid
slechts theorie, zoals democratie
en vrijheid
en wat is verdomme mijn pincode?
Monique Hendriks