Als een streepje bleker …

Als een streepje bleker,
witter dan mist trok ik weg
ik liet de flamingo flamenco dansend achter,
een schrijversding, krinkelend door het water
Zwermen vogels, vliegen zij als een school
of vormen zij een vlucht,
hun gekakel klinkend als een orakel
een zeeziek smakende zucht
het slotakkoord van een Bach koraal
dat plakt tot aan het plafond

Doe mij nog een glas
dan doe ik alsof ik daar was
en wachtte op de band
die net een lied verzon

De kat van m’n vriend
raakte ons, vermaakte ons
goot Bach in een nieuwe vorm,
luchtig, geestig, een beetje spokend
met de waarheid die helder zicht
zag ontstaan in dichtbije verten
een van zestien vestaals maagdelijke vrouwen
die zoekend trokken naar de kust
en ik zag ze, ja ik zag ze
met gesloten ogen gaan

Kijk zo werd het later in de branding
waar de molen water malend naar de zee
dooft en verstikt in het schuim
en zo werd het,
dat later
toen de maler taal verhaalde
en haar gelaat, eerst nog wat spookachtig,
witter dan mist, weg trok,
zo werd het
toch nog weer een streepje bleker

Jan Bulsink

 

© Jan Bulsink 2022. Foto: Image by lamorimfotografia from Pixabay
(free for commercial use, no attribution required): Link.